Dag 7 - Amalfitaanse kust
12 juli 2015 - Castellammare di Stabia, Italië
Het hotel waar we trouwens nu zitten heeft weliswaar alleen beneden wifi maar verder is het - vind ik - het beste hotel tot nu toe. Alles is schoon, de kamers zijn ruim, het uitzicht is schitterend! Onze kamers zijn hier op de vierde etage. In de tuin is een klein zwembad onder citroenbomen! (een deelnemer was als echte Hollander gelijk zijn rugzak aan het vullen met alle gevallen citroenen... genant toch!) Op de vijfde etage is een groot dakterras met zitjes. De eerste avond kregen we hier een welkomstdrankje en wat hapjes (een bord vol! Toen moest het diner nog komen!). Ontbijt en diner is in een zaaltje beneden met mooi gedekte tafels. Het valt op dat bij alle ontbijtbuffetten (tot nu toe) gebak en zoete broodjes niet ontbreken. Het diner begint altijd met een flink bord pasta (als je niet zegt dat je genoeg hebt, blijven ze doorscheppen!) Daarna een bordje groene salade en vervolgens vlees/vis/kip met aardappels en groente en dan nog een nagerecht. Gelukkig is dat in dit hotel meestal fruit (Ian is nu net als Lisa ook gek op watermeloen!). Daarna kunnen we geen pap meer zeggen (we hebben nog steeds zakken snoep over).
Met de groep krijgen we ook steeds leukere contacten. Met de een heb je weer wat meer dan met de ander. Ian heeft al met vele oudjes goede contacten en krijgt ook veel conplimenten over hoe hij alles volhoudt en hoe hij zuch gedraagt (geloof mij, daar kunnen sommige deeknemers nog een voorbeeld aan nemen) maar met Michel de chauffeur is het vooral dikke mik. Jammer dat Ian pas met 12 jaar op de voorste stoel mag zitten. Er zijn ook een paar jongeren van Lisa's leeftijd. Er is een oma met haar kleinzoon op reis, een opa en oma met hun 16-jarige tweeling kleindochters (waarvan eentje ook Lisa heet) en een stel met hun bijna 17-jarige dochter. Dat zijn eigenlijk de enige mensen van onze leeftijd trouwens. Een moeder (of oma?) met haar dochter (kleindochter?). Verder nog een jong stel van rond de twintig schat ik. Het gros heeft echter een leeftijd van minstens 65 jaar. Maar dat zijn dan ook weer zulke verschillende mensen.
Vandaag mogen we uitslapen! Het ontbijt is om 7.30 uur en om 8.15 uur vertrekken we. Gisteravond vroeg ik alvast aan Michel of ons vandaag enge wegen of bochten te wachten stonden. Neeee was het antwoord (ik gerustgesteld) gevold door: het is toch nooit eng! Zucht.
We rijden via hele krappe wegen de bergen op met rechts van ons uitzicht op zee en Capri. Af en toe maken we een fotostop. We brengen een bezoek aan het plaatsje Positano. Daar stappen Frank en de kinderen op een boot voor een tochtje. Ik heb al gezien dat dat niets voor mij is. Jammer genoeg hebben ze geen dolfijnen onderweg gezien. Wel de huizen van Sophia Loren en de Kennedy's. Ik wacht ondertussen in de haven en gek genoeg heb ik daar gewoon wifi! Dus ik heb gewoon drie kwartier gezellig met Moontje kunnen appen!
Als iedereen weer terug is (een deel zelfs zeeziek maar gelukkog niet mijn gezin) lopen we nog even het centrum in. Ook hier uiteraard weer een hele mooie kerk. Daarna rijden we naar Scala, hoog in de bergen! Een zogenaamd maffiadorpje... we lunchen hier met een geweldig uitzicht.
Daarna rijden we nog even naar Ravello, een plaatsje dat bekend staat om zijn muziekfestivals en er is ook lekker veel schaduw! Dan gaan we weer terug naar ons hotel.
Met de groep krijgen we ook steeds leukere contacten. Met de een heb je weer wat meer dan met de ander. Ian heeft al met vele oudjes goede contacten en krijgt ook veel conplimenten over hoe hij alles volhoudt en hoe hij zuch gedraagt (geloof mij, daar kunnen sommige deeknemers nog een voorbeeld aan nemen) maar met Michel de chauffeur is het vooral dikke mik. Jammer dat Ian pas met 12 jaar op de voorste stoel mag zitten. Er zijn ook een paar jongeren van Lisa's leeftijd. Er is een oma met haar kleinzoon op reis, een opa en oma met hun 16-jarige tweeling kleindochters (waarvan eentje ook Lisa heet) en een stel met hun bijna 17-jarige dochter. Dat zijn eigenlijk de enige mensen van onze leeftijd trouwens. Een moeder (of oma?) met haar dochter (kleindochter?). Verder nog een jong stel van rond de twintig schat ik. Het gros heeft echter een leeftijd van minstens 65 jaar. Maar dat zijn dan ook weer zulke verschillende mensen.
Vandaag mogen we uitslapen! Het ontbijt is om 7.30 uur en om 8.15 uur vertrekken we. Gisteravond vroeg ik alvast aan Michel of ons vandaag enge wegen of bochten te wachten stonden. Neeee was het antwoord (ik gerustgesteld) gevold door: het is toch nooit eng! Zucht.
We rijden via hele krappe wegen de bergen op met rechts van ons uitzicht op zee en Capri. Af en toe maken we een fotostop. We brengen een bezoek aan het plaatsje Positano. Daar stappen Frank en de kinderen op een boot voor een tochtje. Ik heb al gezien dat dat niets voor mij is. Jammer genoeg hebben ze geen dolfijnen onderweg gezien. Wel de huizen van Sophia Loren en de Kennedy's. Ik wacht ondertussen in de haven en gek genoeg heb ik daar gewoon wifi! Dus ik heb gewoon drie kwartier gezellig met Moontje kunnen appen!
Als iedereen weer terug is (een deel zelfs zeeziek maar gelukkog niet mijn gezin) lopen we nog even het centrum in. Ook hier uiteraard weer een hele mooie kerk. Daarna rijden we naar Scala, hoog in de bergen! Een zogenaamd maffiadorpje... we lunchen hier met een geweldig uitzicht.
Daarna rijden we nog even naar Ravello, een plaatsje dat bekend staat om zijn muziekfestivals en er is ook lekker veel schaduw! Dan gaan we weer terug naar ons hotel.
Ik vind het zo leuk dat jullie het zo naar jullie zin hebben!